woensdag 26 oktober 2011

El otoño: grandes expectivas

Niemand die het zag aankomen. Alhoewel, eigenlijk wisten we het allemaal maar toch kwam het als een verrassing. Nog geen twee weken geleden lag ik te zonnen aan de Tormes en vandaag kan ik de straat niet op zonder mijn jas. U leest het goed, ook in Salamanca is de herfst begonnen. In de straten staat een stevig windje en ook regen blijkt hier soms te bestaan. Ik heb er zelfs een ferme verkoudheid aan overgehouden. Helaas dus, gedaan met het mooie weer.

Dit mag natuurlijk de erasmuspret niet bederven. Het uitgaan is ondertussen al wat meer gematigd. Het is lang geen schande om ook eens een avond op een rustige manier te spenderen en vaak is het minstens even leuk. Zo herinner ik mij nog een heel gezellig etentje vorige donderdag in internationaal gezelschap: een Nederlander, twee Belgen, een Indische, twee Canadezen, een Mexicaan en een Filipijn. Het klinkt als het begin van een veel te lange en slechte mop maar dat was het dus niet.
Op zondagavond organiseert ESN telkens een aperitivo linguistica. Een rustige caféavond die vaak de ideale gelegenheid is om eens nieuwe mensen te ontmoeten en te proeven van andere culturen. De laatste keer was dat zelfs letterlijk. Iedereen die kwam, moest iets klaarmaken dat typisch is voor zijn land en zo kon iedereen eens bij elkaar komen proeven. Met enkele Belgen hadden we besloten om puree en appelmoes met worst uit te roepen tot een typisch gerecht van ons land en het viel in de smaak. Stille getuige daarvan waren de potten die na een kwartier helemaal leeg waren. Ikzelf was een enorme fan van de Ierse stew, de Milanese risotto en de Spaanse tortilla.
De mensen die je ontmoet op zo'n aperitivo linguistica zijn heel divers. Ook Spanjaarden komen er graag naartoe. Om buitenlanders te leren kennen en soms om hun Engels bij te schaven, hetgeen vaak niet lukt gezien de erasmussers er juist komen om hun Spaans bij te schaven. Verder denk ik ook met een glimlach terug aan de gekke Italianen. Vooral het ene enthousiaste meisje die zich in haar geweldig Italiaans accent aan het beklagen was over Berlusconi, de Italianen uit het noorden (onder het motto “la gente del sur son más de corazon”), de mafia in haar thuisstad Napels en de economische puinhoop blijft wel even hangen in het geheugen.
Everybody wants to be Italian? Ik dacht het niet. Ze was een grote fan van West-Europa, al vond ze wel dat “westerlingen” nogal veel dronken en moest ik haar tevens uitleggen dat België niet ten noorden van Duitsland lag en dat ik hola niet in het Belgisch kon vertalen gezien die taal nu eenmaal niet bestaat.

De fervente lezers van mijn blog is het misschien al opgevallen dat ik de laatste weken geen verslagen meer heb geschreven van een of andere uitstap. Dat heeft twee redenen. De eerste is dat Toledo niet echt de moeite was om veel over te schrijven. Het was een toffe daguitstap maar de rondleiding viel wat tegen, vele dingen waren gesloten en eigenlijk was het meer een toeristisch dorp te noemen dan een echte stad. Zonder toerisme zou er werkelijk niks zijn. De tweede reden is dat ik de laatste twee weekends helemaal geen uitstapjes meer gedaan heb. Er moest een beetje schoolwerk ingehaald worden en mijn bankrekening was ook wel toe aan een kalme periode.
Maar genoeg gerust nu, tijd om weer wat toffe dingen te doen. Vanavond ga ik naar Real Madrid-Villareal. Niet omdat ik zo'n gigantische voetbalfan ben maar omdat de prijs best meeviel en zo'n ploeg aan het werk zien altijd een spektakel is. Tevens maakt het ook wel een belangrijk deel uit van de Spaanse cultuur.
Morgenavond komt Sarah aan in Salamanca en diezelfde nacht vertrekken we nog naar Lissabon. Een tripje waar ik enorm naar uitkijk, zeker gezien de enthousiaste verhalen van mensen die er reeds geweest zijn. En daarbij houdt het niet op want het weekend daarna staat Segovia op het programma. En dan wordt het waarschijnlijk terug even rustiger tot ik naar het lustrum kom.
De mensen die dus graag nog eens een reisverslag willen lezen kan ik bij deze dus geruststellen, er komen er nog wel enkele aan.

Hasta luego!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten