La vida madrilena

Veel steden in Spanje worden de mooiste, beste of aangenaamste stad van het land genoemd. Madrid, hoofdstad onder de reeks steden der steden is vooral de stad van de drukte. Veel mensen, veel bars, veel winkels, veel metro's, veel auto's. Van autovrije zone's hebben ze in Spanje trouwens nog niet gehoord.

Samen met Forrest verkende ik de stad drie dagen en nachten lang. Normaal kwamen er nog mensen, door omstandigheden lukte dat helaas niet. Gelukkig was er nog de lokale bevolking in Madrid. Nog eens uitgaan met Karan, een Indiër die we via Prakriti ontmoetten toen hij eens een weekend Salamanca onveilig kwam maken, was plezier verzekerd. Hij had samen met zijn vrienden het geniale plan eens Brussel te bezoeken op zaterdag maar door een foutje was de terugvlucht op dezelfde dag als de heenvlucht waardoor hun citytrip slechts 7 uur duurde. Toen ze vrijdagavond dan opeens een Belg tegen het lijf liepen, wouden ze dan ook alles weten over Brussel en hoe ze hun tijd daar zo goed mogelijk konden spenderen. Als echte Belg zijnde gaf ik hen een lijstje bieren om te proberen, helaas was dat zonder de kater gerekend die Karan overhield aan vrijdagavond. Gelukkig zijn we ook daar op voorzien in België met wafels en frieten.

                       

Maar goed, deze blog zou over Madrid moeten gaan en niet over Brussel. Er is echter iets dat Madrid niet heeft en wat dus een teleurstelling kan zijn als je dat niet op voorhand weet. Er is niet zo veel te zien. Je hebt het koninklijk paleis, het Prado, Reina Sofía, even over de Plaza Mayor en Puerte del Sol lopen en dan... Ja, dan heb je het eigenlijk wel bijna gehad. Er is ook nog El Escorial, het oude paleis van de Spaanse koningen op een uurtje trein van Madrid, dat we op zaterdag bezochten.
Wat mensen voornamelijk leuk vinden aan Madrid zijn de vele uitgaansmogelijkheden bij de Puerta del Sol en de mooie parken waarin het aangenaam vertoeven is in de zomerse warmte.

Van zomerse warmte was er helaas nog geen sprake, van vele uitgaansmogelijkheden uiteraard wel. Zoals al gezegd gingen we een avond op café met Karan en zijn vrienden, en ook wel een beetje met de dronken Schot die supergoed pool speelde. De andere avonden amuseerden we ons met aanschouwen van dronken Amerikanen, die al eens een bad nemen in de fontein op Puerta del Sol, door te converseren met enkele Spanjaarden die vol lof waren over ons Spaans en door in al onze naïviteit een promotor te volgen die (zo bleek) ons niet naar een café maar naar een hoerenkot bracht.

              

U leest het: het weekend was best geslaagd.

Hasta luego!