Un poco de Belgica en España

Na mijn Baskisch avontuur van vorige week had ik drie dagen rust. Al is rust natuurlijk zeer relatief als je dagelijks les om 9u hebt en daarnaast ook nog eens vanalles te doen is. Zo speelde ik maandag voor de tweede keer in mijn leven beerpong, dinsdag was onze wekelijkse uitgaansavond in de Irish Rover en woensdag stond er 5 uur les op het programma nadat ik mij 's nachts om een paar dronken mensen bekommerd had. Het hoeft dus geen verdere verklaring dat ik woensdagavond uitgeput in mijn zetel neerplofte en dacht: laat ze maar rap komen!

De volgende ochtend was het dan ook zover. Ik nam de bus naar Madrid om Stijn, Kimmy en Emma te verwelkomen, de huurauto op te halen en op roadtrip te vertrekken. 

De eerste stop was al diezelfde middag bij Valle de los Caídos. In deze vallei liet Franco in 1940 een groot herdenkingsmonument bouwen voor de slachtoffers van de oorlog. Het monument is een basiliek die in een gigantische rots is ingehouwen. De opschriften op de muren vertellen ons dat de slachtoffers zijn “gesneuveld voor God en Spanje”, wat ons al direct veel leert over welke slachtoffers Franco herdacht en welke niet.

Diezelfde avond kwamen we aan in Salamanca en genoten mijn vrienden van de gastvrijheid op de Plaza de San Justo. Alfie had zoals gewoonlijk een overheerlijk maal bereid. Daarna wou ik hen het Spaanse nachtleven tonen maar helaas hadden ze daar geen fut meer voor na zo'n lange reis. De avond erna hadden ze gelukkig wel genoeg energie om de legendarische gintonic in café Revolutum te proeven. 

Vrijdag stond dan Salamanca zelf op het programma. Ik toonde hen de kathedraal, de universiteit, de Plaza Mayor en de Puente romano. Het weer was gelukkig al een pak beter dan eerder die week. Zo konden we een ijsje eten op de Plaza Mayor en een hilarische, dansende Chinees aanschouwen waarvan het hele plein in de ban was. Zaterdagochtend vertrokken we met de auto voor een gigantische roadtrip door Castilla y Leon die ons langs Leon, Astorga, Sierra de la Demanda, Burgos en Palencia bracht. We waren in aangename steden, zagen prachtige kathedralen en reden door pittoreske dorpjes en natuur. Zondagavond waren we dan eindelijk terug in Salamanca, uitgeput maar gelukkig. 

Maandagochtend deden we nog even een gezellig uitstapje naar een industriegebied vooraleer het afscheid aanbrak. Emma, Stijn en Kimmy reden terug naar Madrid en ik bleef achter in Salamanca. 

En dat is meteen ook het (tijdelijke) einde van de grote reisplannen. Net op tijd voor Pasen ben ik terug in Vlaanderen voor een week en in de tussentijd ga ik proberen mij zo goed mogelijk op die bachelorpaper te concentreren. Al blijven er, zoals altijd, ook meer dan genoeg dingen die voor afleiding zorgen. Deze week bijvoorbeeld hebben we de verjaardag van Charlotte en het bezoek van de ouders van Prakriti. Zij zijn helemaal uit New Delhi naar Spanje gevlogen om hun dochter te bezoeken. De kennismaking was heel aangenaam, ze brachten ons typische cadeau's uit Indië en de gesprekken waren zeer interessant. En zo werd ik nogmaals herinnerd aan een van de meest geweldige aspecten van mijn Erasmus: kennismaking met mensen uit andere culturen die vaak heel verschillend en tegelijk vrij gelijk zijn. 

Hasta luego!